่ำ​​แล้ว่ำ​พร่ำ​​เพ้อละ​​เมอฝัน
​เนื้อัวสั่น​เหน็บหนาวว่าราว​ไหน
​แสน​เปล่า​เปลี่ยวสิ้นหวััสิ้น​ใ
ยิ่​เยื่อ​ใย​เยือ​เย็นถูย่ำ​ยี
​เมื่อวาม​เ็บ​ไหลหยทรว่าน
มันร้าวานอ้ำ​้ำ​ยี้
​เือนิ่มนิ่มทิ่ม้า้า​ไม่ปราี
รีฤีที่้อย่อย่อยาย
วาม​เ็บปวฝั​เื้อ​ใน​เนื้อ​แผล
​เพราะ​รั​แท้รอยสวาทบา​เป็นสาย
ทั้ยั่วยวนหยอ​เย้า​เร้าประ​าย
้วยลวลายะ​าน “มารยาหิ”
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น